A więc masz mniej niż osiemnaście lat, mieszkasz z rodzicami i chodzisz do szkoły, i chcesz zrezygnować z produktów pochodzenia zwierzęcego. Na szczęście weganizm jest legalny niezależnie od wieku. Jednak zmiana sposobu odżywiania u nastolatka może wywołać spore zamieszanie w życiu rodzinnym. Rodzice wciąż mają pewien stopień kontroli nad tym co robisz i jesz, a jeśli nie masz szczęścia – mogą utrudniać albo starać się uniemożliwić zrealizowanie Twoich decyzji. Również rówieśnicy bywają mało wyrozumiali, a życie towarzyskie i szkolne z reguły toczy się w mało przyjaznym weganizmowi środowisku. Jak zostać i pozostać weganinem/weganką nie musząc uciekać z domu? Oto kilka rad.
PRZEDE WSZYSTKIM ZDROWIE
Zastanów się, czym martwią się Twoi rodzice. Jak bardzo ostro by tego nie komunikowali, zależy im przede wszystkim na Twoim zdrowiu i bezpieczeństwie. Większość obaw rodziców, tak jak większość argumentów przeciwko weganizmowi, bazuje na braku wiedzy i niezrozumieniu. Postaraj się rozwiać te wątpliwości.
Picie codziennie szklanki mleka sojowego wzbogaconego o B12, wapno i witaminę D nie tylko zapewni Ci potrzebne składniki odżywcze, ale i uspokoi otoczenie.
Obietnica brania multiwitaminy również może uspokoić zmartwionych rodziców.
Raz na pół roku rób morfologię krwi, żeby móc udowodnić rodzicom, że nic złego nie dzieje się z Twoim zdrowiem. Dbaj o zbilansowaną dietę, by naprawdę tak było.
Chcesz spróbować diety roślinnej?
Podejmij 22-dniowe wyzwanie Vegan Challenge! Otrzymasz jadłospisy, porady i opiekę mentora.
Dowiedz się więcej!W RODZINIE
Odpowiedz sobie na pytanie, jak wyglądają posiłki w Twoim domu i jak zmienią się po Twojej decyzji. Twój budżet nadal jest związany z budżetem rodziców – nie przedstawiaj im wizji, w którym Twoje wybory staną się dla nich obciążeniem, zwłaszcza finansowym. Postaraj się zaprezentować im tanie wegańskie alternatywy dla mięsnych posiłków.
Jeśli masz taką możliwość – włącz się w przygotowanie rodzinnych posiłków. Nawet jeśli nie jesteś typem szefa kuchni, możesz opanować kilka prostych przepisów z www.weganizmteraz.pl i przekonać rodziców, że weganizm potrafi być prosty i smaczny. Jeśli któreś z Twoich rodziców lubi gotować, zapoznaj go z „nowościami” typu tofu. Jeśli gotują „z obowiązku”, na pewno z radością przyjmą Twoje zwiększone zainteresowanie kulinariami.
Życie będzie dużo łatwiejsze, jeśli zadbasz o to, by w kuchni znajdował się zawsze roślinny zamiennik mleka – bardzo wygodne są wszelkiego rodzaju mleka w proszku.
Nie daj się podpuścić do dyskusji podczas posiłków ani z własnej inicjatywy nie rozpoczynaj tematu tego, co znajduje się na talerzach innych niż Twój. Kłótnie przy obiedzie to najpewniejszy sposób na obrzydzenie Twojej rodzinie Twojego wyboru żywieniowego. Wybieraj pozytywne argumenty za weganizmem, zamiast atakować sposób odżywiania reszty rodziny.
Pamiętaj, że przejście na weganizm może być dla Twoich rodziców pierwszym sygnałem tego, że opuszczasz gniazdo wartości, w których Cię wychowali i zaczynasz iść własną drogą. Postaraj się, żeby nie czuli się przez to zagrożeni. Twoja empatia, samodzielne myślenie i pragnienie sprawiedliwości powinny być dla nich powodem do dumy, nie do zmartwienia.
W SZKOLE
Najlepszym rozwiązaniem problemu żywienia w szkole jest przynoszenie własnego jedzenia. Kanapki z pesto, domowej roboty batony z bakalii albo pojemniczek z hummusem czy warzywną mieszanką nie tylko zapobiegną śmierci głodowej, ale i pomogą Ci zaoszczędzić na szkolnym sklepiku. Zawsze możesz też poczęstować rówieśników i „oswoić” ich z weganizmem. Od Twojej inwencji zależy, czy udowodnisz im, że weganizm jest nie tylko prosty, ale i smaczny!
Do wyjść z przyjaciółmi lub domówek zawsze lepiej przygotować się wcześniej. Przede wszystkim nie pozwól, żeby Twoje wybory okazały się dla kogoś niekomfortowym zaskoczeniem. Uprzedź organizatora o swoich preferencjach i podpowiedz kilka prostych rozwiązań na przekąski dla Ciebie. Przyniesienie własnego ciasta jest zawsze w dobrym tonie.
Nie próbuj wdawać się w kłótnie – staraj się promować weganizm swoim przykładem. Pamiętaj, dlaczego wybrałeś taki sposób odżywiania i naucz się uzasadniać to w nieofensywny sposób. Nawet, jeśli to nie jest Twoim zamiarem, wszystkożerni znajomi mogą poczuć się atakowani słysząc o tym, co wspierają przez swoje wybory – postaraj się nakłonić ich do refleksji, nie do przejścia na pozycje obronne.
Więcej porad możesz znaleźć w książce Claire Askew „Generation V: The Complete Guide to Going, Being, and Staying Vegan as a Teenager”.
Długiego wegańskiego życia!
Julka
24.03.2014