Dajmy morzom odetchnąć

Dlaczego ogromny popyt na ryby wyrządza nie tylko nieodwracalną krzywdę zwierzętom, ale i całej planecie? Odpowiedzi udzielił nam Greenpeace Polska.

© Pierre Gleizes Greenpeace

Morza i oceany – w tym Bałtyk, niegdyś obfitujące w życie, pustoszeją w wyniku plądrowania głębin przez monstrualne statki koncernów połowowych. Aż 8 na 10 światowych łowisk znajduje się na granicy wyczerpania zasobów albo jest w pełni wyeksploatowana.
Powodem są techniki połowowe nastawione na wydajność kosztem aspektów środowiskowych. Rybacy łapią w sieci tak dużą ilość ryb, że ekosystem nie nadąża z odbudowywaniem się. Europejskie floty rybackie należą do największych na świecie – ustępując miejsca jedynie Chinom i Peru. Wody Unii Europejskiej są już przełowione, dlatego europejskie statki łowią daleko poza granicami wód terytorialnych. Ryby są sprzedawane na terenie Unii lub przetwarzane i ponownie eksportowane. Na plądrowaniu mórz i oceanów zyskują nieliczne korporacje, jednak straty ponosimy wszyscy.
Większość europejskich populacji ryb jest w bardzo złym stanie. Naukowcy szacują, że dużych drapieżnych ryb (dorsz, tuńczyk, czy halibut) zostało już jedynie 10% w porównaniu do stanu przed rozpoczęciem połowów przemysłowych. Coraz rzadziej spotkać można bałtyckie ryby: węgorze, dzikie łososie bałtyckie, turboty. Jesiotr wyginął zupełnie. Stado dorsza jest w bardzo złym stanie. Szczupak i sieja, niegdyś tak popularne w Zatoce Puckiej, już prawie zniknęły. Sytuacja jest podobna na morzach i ocenach niemal w każdym zakątku naszej Planety.

To, co dzieje się z morskimi ekosystemami jest dla nas odczuwalne, ale niewidoczne. Morzom i oceanom należy dać odetchnąć. Jednym z rozwiązań jest utworzenie sieci rezerwatów morskich, gdzie działalność człowieka będzie ograniczona do minimum. Inne sposoby to właściwe zarządzanie rybołówstwem. Tak, by rybacy poprzez swoje połowy nie przyczyniali się do nieodwracalnych zmian w zasobach ryb.

Magda Figura, Katarzyna Guzek