Poniżej prezentujemy drugi tekst z cyklu „Protestuj!” dotyczący udziału w postępowaniu administracyjnym w sprawie budowy ferm. Dziś wyjaśniamy podstawowe pojęcia, które warto znać, aby swobodnie poruszać się w gąszczu przepisów prawnych:

na blog

1. Decyzja o uwarunkowaniach środowiskowych (decyzja środowiskowa) – decyzja końcowa, wydawana przez organa administracji samorządowej (burmistrz, wójt, prezydent miasta) w ramach oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ).

2. Ocena oddziaływania na środowisko (OOŚ) – procedura dostarczająca informacji organowi administracji publicznej czy ingerencja inwestycji w środowisko została zaplanowana w sposób optymalny, a korzyści, które wynikają z jej realizacji rekompensują straty w środowisku zarówno przyrodniczym, jak i społecznym. OOŚ jest przeprowadzana, gdy przedsięwzięcie może zawsze znacząco lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. W ramach niniejszej oceny jest opracowywany raport oddziaływania na środowisko. Zależnie od wielkości fermy jest on obligatoryjny lub fakultatywny. Więcej informacji znajdziecie w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dn. 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko Dz.U.10.213.1397

3. Ocena Oddziaływania na Obszar Natura 2000 – wynika z dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory (dyrektywa siedliskowa), która nakazuje przeprowadzenie w/w oceny, jeżeli przedsięwzięcie może znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000 i ogranicza się tylko do zbadania czy i jak bardzo inwestycja będzie oddziaływać na taki obszar. Procedura wynika również z dyrektywy Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (dyrektywa ptasia) oraz z dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (ramowa dyrektywa wodna).

4. Pozwolenie emisyjne – jest to rodzaj pozwolenia na wprowadzenie gazów i pyłów z instalacji i obiektów przemysłowych, a także z instalacji energetycznego spalania paliw, które mogą negatywnie oddziaływać na środowisko; decyzja administracyjna, wydawana na podstawie wniosku prowadzącego instalację podmiotu, korzystającego ze środowiska. Pozwolenie dotyczy m.in. hodowli zwierząt zaliczanych do mogących znacząco oddziaływać na środowisko.

5. Decyzja o warunkach zabudowy – decyzja wymagana w przypadku budowy obiektu budowlanego lub wykonania innych robót budowlanych, jeżeli jednostka samorządu terytorialnego nie ma ustalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub przy zmianie zagospodarowania.

6. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (mpzp) – akt wewnętrzny wiążący dla organów administracji, które go przyjęły, sporządzany przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Ustala przeznaczenie terenu, określając również sposoby warunków zabudowy terenu oraz jego zagospodarowania. Projekt mpzp musi być wyłożony do publicznego wglądu przez okres nie krótszy niż 21 dni. Po tym okresie społeczność danej gminy ma prawo wnosić uwagi do mpzp przez okres nie krótszy niż 14 dni.

7. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (studium) – nie ma charakteru prawa miejscowego. Jest jednak wiążące dla gminy podczas sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Uwzględnia uwarunkowania wynikające ze stanu środowiska, a także stan leśnej i rolniczej przestrzeni produkcyjnej, zasobów wodnych, wymogów ochrony przyrody i dóbr kultury. Studium określa przede wszystkim kierunki i zasady kształtowania rolniczej przestrzeni produkcyjnej oraz kierunki i wskaźniki zagospodarowania i użytkowania obszarów także tych, które nie podlegają zabudowie. W studium uwzględnia się również tereny, które wymagają przekształcenia gruntów rolnych i leśnych na nierolnicze i nieleśne. Projekt studium musi być wyłożony do publicznego wglądu przez okres co najmniej 30 dni. Organ administracji umożliwia również wnoszenie uwag przez okres co najmniej 21 dni. Uwagi te rozpatruje wójt, burmistrz lub prezydent miasta. W przypadku ich nieuwzględnienia przekazuje je radzie gminy, która decyduje o sposobie rozpatrzenia tych uwag.

8. Pozwolenie wodno – prawne – wynika z prawa wodnego (ustawa z dn. 18 lipca 2001; Dz.U. 2001 nr 115 poz. 1229), w którym ustalany jest cel i zakres korzystania z wód, warunki wykonywania uprawnienia oraz obowiązki niezbędne ze względu na ochronę zasobów środowiska, interesów ludności i gospodarki. Ustala się przede wszystkim ilość pobieranej wody, sposób gospodarowania wodą, ograniczenia wynikające z przepływu nienaruszalnego, ilość, stan i skład ścieków, wykorzystywanych rolniczo oraz wprowadzanych do środowiska lub urządzeń kanalizacyjnych oraz dopuszczalne ilości zanieczyszczeń w przypadku ścieków przemysłowych.

9. Duże jednostki przeliczeniowe (DJP) – umowna jednostka liczebności zwierząt hodowlanych w gospodarstwie, np. 22 000 norek to 55 DJP.

Zosia

30.12.2013